خنده ی جوانی

بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک

شاخه های شسته ، باران خورده پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگ های سبز ِ بید
عطر نرگس ، رقص باد
نغمه ی شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست

نرم نرمک می رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار ...

خوش به حال چشمه ها و دشت ها
خوش به حال دانه ها و سبزه ها
خوش به حال غنچه های نیمه باز
خوش به حال دختر میخک که میخندد به ناز
خوش به حال جام لبریز ازشراب
خوش به حال آفتاب

ای دل من ، گرچه در این روزگار
جامه ی رنگین نمی پوشی به کام
باده ی رنگین نمیبینی به جام
نُقل و سبزه در میانِ سفره نیست
جامت از آن می که می باید تهی ست

ای دریغ از تو ، اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از ما ، اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشه ی غم را به سنگ

هفت رنگش می شود هفتاد رنگ